les lletrines fadies...

L'asturianu tien un sistema vocálicu práuticamente igual al del castellanu (anque yá viemos que nun se pronuncien siempres igual).

Sicasí, nel casu les consonantes hai delles diferencies bultables:

g - Nun esiste n'asturianu con soníu fuerte. Siempres suena suave, y si va con "e, i" ponse una "u" delantre (nun sé pa qué, porque realmente nun fairía falta... Esto ye por influencia del castellanu).

h - hai una muda y otra aspirada. La muda ye la d'horru, hora, harmonía (fixáivos que n'asturianu lleva h). La aspirada escríbese con un puntín embaxo, o al llau si ye n'ordenador (como guah.e).

j- nun esiste n'asturianu

k - nun esiste n'asturianu (escríbese quilómetru, anque l'abreviatura ye km)

ll - pronúnciase como si fuéremos a pronunciar una l pero al final pronunciamos una "y", o sea, "callar" lléese más o menos "calyar".

Tamién esiste un soníu que s'escribe con ll con dos puntinos embaxo (o "l.l" a ordenador), que ye lo que se suel llamar "che vaqueira" (que nin ye che, nin ye vaqueira). Suena mui paecío a la "t" inglesa, y amás d'usase n'asturianu occidental, úsase na toponimia de la zona occidental (L.luarca, L.leitariegos, Muniel.los, Vil.lar de Vildas, L.lamas del Mouru). Munchos nomes de pueblos con "l.l" agora son los únicos oficiales.

x - Tien una pronunciación "típica" en xatu, xardín, xente...

Tien una pronunciación /ks/ en taxi y pallabres asemeyaes.

Tien una pronunciación /s/ en oxíxenu (que se pue escribir tamién osíxenu) y pallabres asemeyaes.